9 en 10 maart 2024 heeft Tamara Jungnickel in de galerie geëxposeerd.

Tamara Jungnickel is tekenares.

Tijdens haar afstuderen aan de Koninklijke Academie in Den Haag (1996) was tekenen nog een ondergewaardeerd vak. Het werd alleen maar als een voorstadium van het schilderen gezien. Tekenen wordt nu wel als volwaardig gezien. En dat is fijn, want tekenen past bij Tamara.

Het is haar taal geworden om uitdrukking te geven aan haar gevoelens van onzekerheid, onvrijheid en ontheemd voelen. Deze gevoelens zijn ontstaan doordat ze als kind vaak is verhuisd, zelfs van Canada waar ze is geboren, naar Duitsland. Vooral die laatste verhuizing heeft emotioneel en fysiek een grote impact op haar gehad.

Haar tekeningen gaan over haar zelf, haar familie en de geschiedenis ervan. Het algemene thema zijn mensen en hun relatie met zichzelf, de familie en de omgeving waarin men leeft. Het zijn verhaaltjes die op een poëtische manier uitdrukking geven aan menselijke ervaringen en emoties.

Het liefst werkt Tamara op ‘vintage papier’ uit oude boeken of schriften. Dat heeft vaak een doorleefdheid en een andere kleur dat goed bij haar werk past. Haar werktafel ligt meestal bezaaid met kleine notities, schetsen en schrijfsels, een soort voedingsbodem, waaruit nieuwe ideeën ontstaan. Door te schuiven en te blijven kijken ontstaan nieuwe en andere invalshoeken, uiteindelijk een eindeloze bron aan inspiratie en mogelijkheden. In het uiteindelijke werk combineert ze graag het ijle van een aquarel met houtskool, conté of pastel. Zo ontstaat er een combinatie van vluchtig en hard, een mooi contrast.