Beklemming, benauwdheid en onvrijheid zijn terugkerende thema’s in mijn werk.

Wat doet het met je als je niet kunt zijn wie je bent door conformisme of sociale druk? Ik weet uit ervaring hoe moeilijk dat kan zijn. Hoe je kunt worstelen om wel jezelf te zijn, je eigen pad te volgen.

En in deze onrustige tijd wordt steeds afwijzender op non-conformisme gereageerd. Daardoor worden verstikkende en angstige gevoelens opgeroepen en ervaren.

In mijn werk zoek ik naar (h)erkenning daarvan. Ik wil laten zien en voelen hoe naar en heftig het kan zijn. De (h)erkenning kan ook troosten of kracht geven.

Mijn werk maak ik van afdrukken van mijn lichaam(sdelen). Als ik een mal maak roep ik de gevoelens op die ik wil verbeelden. Daardoor zijn ze zichtbaar in de afgietsels. Ik vermenigvuldig, combineer en vervorm ze tot beelden en installaties. Meestal zijn ze niet glad afgewerkt en hebben ze rafelranden. Voor mij staat dat symbool voor de rauwheid van de weergegeven gevoelens.

Hier zie je mij aan het werk in mijn atelier. Mijn plek, waar ik me helemaal thuis voel. Waar ik alle vrijheid heb om te maken wat ik wil maken, om te zijn wie ik wil zijn.

Niets is heerlijker dan me terug te trekken in deze ruimte en m’n handen vies te maken met gips, klei, was en andere materialen. Om vorm te geven aan de verhalen die in mij leven.

Ik experimenteer graag met nieuwe materialen. En het liefst zo dat ik erachter kom hoe ik het kan gebruiken op een manier waar het eigenlijk niet voor bedoeld is.  Dat levert namelijk de mooiste verrassingen op. Voor mij zijn die het interessantst. Ik vind het fijn om in het atelier niet alles in de hand te hebben, maar al spelend dingen te ontdekken, werk te zien ontstaan en zelf geraakt te worden door de betekenis van de beelden.

Iedere 2e zaterdag van de maand houd ik open huis: atelier en galerie zijn dan open.

Maar ook tussendoor ben je van harte welkom! Stuur me even een berichtje of kom spontaan langs!