28 en 29 mei heeft Marianne Alting Brooijmans in de galerie geëxposeerd.
Marianne schildert poëzie. En zoals bij een gedicht de werkelijkheid vaak verborgen blijft achter woorden, zo blijft bij het werk van Marianne de werkelijkheid verborgen achter meerdere lagen van verschillende materialen.
De lagen die onder de bovenste laag verborgen liggen zijn zichtbaar, waardoor haar doeken haast archeologisch bekeken kunnen worden. Maar het is vooral de materie die ze op haar doeken gebruikt, zoals stukjes karton, papier en hout, die maakt dat haar werk zich bevindt op de grens tussen de twee- en driedimensionale wereld. De gebruikte materialen geven het verhaal dat onder de oppervlakte verborgen ligt meer kracht en uitdrukking.
De verschillende lagen verwijzen naar opgeslagen herinneringen, zoals aan haar jeugd in de Biesbosch. Of naar nieuwe ervaringen die ze verzamelt tijdens de voettochten die ze maakt. Het ritme van het lopen maakt haar leeg en brengt haar naar een innerlijke stilte, neemt de twijfel weg en geeft het onderweg zijn steeds weer nieuwe inzichten en mogelijkheden. Iedere stap is een aanraking met de geschiedenis en een bron voor nieuw werk.
